DOM MIESZKALNY NR 19
Dom mieszkalny nr 19, zlokalizowany kalenicowo do drogi, w głębi siedliska, 8-osiowy. Murowany z cegły ceramicznej, otynkowany, nakryty wysokim dachem naczółkowym. Jest to typ chałupy w pełnorolnej zagrodzie bauerskiej. Obiekt o znacznych walorach kulturowych.
TRAFOSTACJA
Niewielki budynek trafostacji zlokalizowany w centrum wsi to obiekt wzniesiony w l. 20-tych XX w. Murowany z cegły ceramicznej o prostopadłościennej (wieżowej) bryle, nakryty daszkiem namiotowym. Elewacje tynkowane z ceglanymi lizenami, cokół o odkrytym wątku ceglanym.
ZESPÓŁ STACJI KOLEJOWEJ
Zespół kolejowy w Głowaczewie pochodzi przypuszczalnie z l. 10 XX w. i składa się z historycznej stacji-dworca, budynku gospodarczego i wieży ciśnień.
1. Dworzec jest obiektem murowanym z cegły ceramicznej, o rozczłonkowanej bryle. Korpus główny 2-kondygnacyny. Część mieszkalna również dwukondygnacyjna, niższa od korpusu głównego. Obie bryły nakryte osobnymi dachami dwuspadowymi. Przed budynkiem zadaszenie wsparte na drewnianych słupach.
2. Budynek gospodarczy ryglowo-murowany, pod dachem dwuspadowym.
Wieża ciśnień - zlokalizowana w pewnym oddaleniu na zachód od zespołu dworca; obecnie w obrębie zagrody 2/3.
DOM MIESZKALNY NR 6-8
Dom mieszkalny (pokolejowy) – dwojak nr 6-8: murowany, 4-osiowy, nakryty dachem 2-spadowym, z wejściami w szczytach. Ściany tynkowane, zachowane opaski okienne i gzymsy naddrzwiowe. Jest to element dawnego zespołu stacji kolejowej w Głowaczewie.
WIEŻA CIŚNIEŃ (KOLEJOWA)
Wieża ciśnień zlokalizowana w pewnym oddaleniu na zachód od zespołu dworca pierwotnie stanowiła integralny element zespołu. Obecnie w ramach zagrody nr 6-8. Jest to obiekt murowany z cegły ceramicznej, rozplanowany w formie ośmioboku. Pierwotnie odznaczał się bogatym wystrojem elewacji w postaci ceglanych lizen i gzymsów. Obecnie w stanie postępującej ruiny.
DOM MIESZKALNY - GOSPODA NR 15
Dom mieszkalny nr 15, mieszczący pierwotnie część sklepową w Głowaczewie pochodzi przypuszczalnie z l. 10 XX w. Posadowiony kalenicowo na froncie siedliska. Murowany z cegły ceramicznej, tynkowany z częściowo zachowaną pierwotną kompozycją elewacji w formie ceglanych gzymsów podokapowych, opasek okiennych. Jest to obiekt parterowy, podwyższony o ściankę kolankową z centralna wystawką; nakryty dachem dwuspadowym.
DOM MIESZKALNY NR 22
Dom mieszkalny nr 22, posadowiony kalenicowo do drogi, w głębi siedliska, stanowi przykład okazałego domostwa w bogatej zagrodzie bauerskiej (tzw. folwark chłopski). Jest to obiekt murowany z cegły ceramicznej 9-osiowy o symetrycznej kompozycji elewacji. Parterowy, podwyższony o ściankę kolankową, z frontowym ryzalitem zwień-czonym 2-osiową wystawką. Budynek nakryty dachem dwuspadowym, podobnie wystawka. Zachowany bogaty detal p postaci gzymsów nadokiennych i drzwiowych, opasek wokółotworowych, arkadowego gzymsu podokapowego. Obiekt odznacza się bardzo wysokimi walorami zabytkowymi i kulturowymi.
CMENTARZ POEWANGELICKI
Historyczny cmentarz ewangelicki został założony w końcu XIX w. w zachodniej części wsi, po południowej stronie drogi. Działka średniej wielkości (0,95 ha), trapezoidalna. Obecnie czytelny jednoalejowy układ, starodrzew lipowy, zachowana ceglana brama, obelisk upamiętniający ofiary I wojny światowej.
W drugiej części nekropolia czynna – komunalna, ze współczesnymi nagrobkami. Cmentarz bety strefą „K” ochrony konserwatorskiej.